آدم‌بکان (نقاش) در کودکی در کلاس‌های نقاشی کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان شرکت کرده و دیپلم نقاشی را از هنرستان هنرهای زیبای پسران تهران (۱۳۷۴) دریافت کرد. در هنرستان منوچهر معتبر معلم طراحی او بوده است. او مدرک کارشناسی نقاشی را از دانشکده‌ی هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران دریافت (۱۳۷۸) و نخستین کارنمای انفرادی خود را با نام «جنگ و بادی» در گالری الهه برگزار کرد (۱۳۸۱). پس از آن ۱۳ کارنمای انفرادی دیگر در گالری‌های ممیز (خانه‌هنرمندان)، اثر، امروز (اصفهان) و هور داشته و در تعداد زیادی کارنمای گروهی داخلی و خارجی و دوسالانه‌های بین‌المللی نقاشی جهان اسلام و نقاشی معاصر ایران شرکت کرده است. تدریس نقاشی و همکاری با نشریات متعدد به عنوان نویسنده و پژوهشگر نیز در کارنامه‌ی اوست.
آدم‌بکان در میان هم‌نسلانش با مداومت در شیوه‌ی بیانگرانه‌ی (اکسپرسیونیستی) خود شناخته می‌شود. آثار او در سه دوره که تکرار می‌شوند ارائه شده است. دوره‌ی «طبیعت» که بسیاری از آنها در خارج از آتلیه و در تجربه مستقیم فضای طبیعی خلق شده‌اند. دوره‌ی‌ای که به فضاهای شهری و معماری توجه دارد و به نوعی انتزاع نزدیک می‌شود، این دوره «شمایل» نام دارد؛ و دوره‌ی «۷۲تن» یا «۵تن» که در آن چهره‌ها در فضایی سنتی-مذهبی با احساس خشم و تلخ‌کامی نمایش داده شده‌اند.