پیشینه مجسمه‌سازی در ایران با جغرافیای کنونی به دلیل تاریخ پرفراز و نشیب این سرزمین و کاوش‌های اندک باستان‌شناسی، چندان روشن نیست. به اعتقاد برخی پژوهشگران، ایرانیان به‌رغم تمایل به برخی از هنرهای سه‌بعدی مانند سفالگری و فلزکاری، به‌ مجسمه‌سازی به معنای خاص آن علاقه چندانی نشان‌ نداده‌اند و این بی‌علاقگی در همه دوره‌های تاریخی پیش از اسلام و دوران اسلامی همچنان ادامه داشته است. باوجود این، درباره پیشینه پیکره‌‌سازی در ایران بیش از هرچیز می‌توان به اشیای سه‌بعدی و نمادین مفرغی ازجمله آثار مفرغی لرستان اشاره کرد که دست‌کم حدود ۳۲۰۰سال قدمت دارند. نقش‌برجسته‌ها و حجاری‌های دوره هخامنشی که احتمالا از تمدن‌های میان‌رودان به‌ویژه تمدن آشور تاثیر پذیرفته‌اند، مهم‌ترین ساخته‌های مجسمه‌سازی ایران به‌شمار می‌آیند.